Bańki w leczeniu wielu schorzeń znane są niemalże od setek lat. Wracając do wspomnień niemalże każdy z nas przypomni sobie sytuację, że w czasie choroby bańki były mu zalecane. Po nałożeniu baniek, musieliśmy pozostać w domu przez kilka dni, jednakże czuliśmy się niemalże od razu dużo lepiej i szybciej przestawaliśmy chorować. Dlaczego obecnie lekarze odeszli od baniek, chociaż jeszcze kilka lat temu je zalecali dla osób chorych?
Okazuje się, że wiedza medyczna wciąż idzie w górę jednakże nie oznacza to, że należy odrzucić dawną wiedzę. Przeciwnie powinniśmy nadal sięgać po bańki w czasie kiedy jesteśmy chorzy, bądź wówczas gdy chcemy wzmocnić swoją odporność. Jak udowadniają najnowsze badania bańki mogą nam nawet pomóc w chwili kiedy cierpimy na migrenowe bóle głowy.
Czym są bańki i kiedy się je stosuje?
Bańki to znana od bardzo dawna metoda lecznicza, która łagodzi ból w klatce piersiowej, w czasie choroby a także ułatwia oddychanie. Najczęściej bańki stawia się w czasie chorób takie jak:
- Zapalenie płuc
- Zapalenie oskrzeli
- Zapalenie opłucnej
Nie są to jednak jedyne choroby w czasie których warto zastosować metodę stawiania baniek. Przede wszystkim możemy ich używać nawet w czasie zwykłego przeziębienia, grypy a nawet bólu głowy.
Rodzaje baniek
Wyróżnić możemy dwa rodzaje baniek – suche i cięte. Bańki suche stosowane są znacznie częściej. W miejscu gdzie je postawimy powodują przekrwienie skóry. Bańki cięte w przeciwieństwie do tych pierwszych maja na celu opuszczenie krwi. Obecnie są niemalże wcale nie stosowane.
Działanie baniek polega na odciągnięciu krwi z narządów wewnętrznych, powodują one miejscowe przekrwienie skóry i pękanie powierzchownych naczyń krwionośnych, co stymuluje siły obronne naszego organizmu.
Jak stawia się bańki?
Bańki stawia się na plecach w równych rzędach, w odległości około centymetra jedna od drugiej. Dzięki temu w cięższych przypadkach na plecach można umieścić nawet trzydzieści baniek. Pozostawia się je na około kwadrans. Baniek nie wolno stawiać z przodu na klatce piersiowej, nad obojczykiem łopatkami lub na linii kręgosłupa.
Pokój w którym znajduje się osoba chora, której stawiamy bańki musi być ogrzany i zamknięty. Pacjent leży na brzuchu, z małą poduszką pod głową. Potrzebne do przeprowadzenia zabiegu są:
- Bańki
- Spirytus
- Zapałki
- Świeca
- Drut owijany watą
- Szklanka
- Pojemnik z wodą
W pierwszej kolejności palimy świecę. Drut z watą moczymy w spirytusie wlanym do szklanki. Nadmiar spirytusu odciskamy, dociskając drucik z watą do ścianki naczynia. Następnie zapalamy go od płomienia świecy. Na kilka chwil wkładamy go do bańki, aby ją wypalić. Bańkę skierowaną otworem ku dołowi, szybkim ruchem przykładamy do skóry. Jeżeli pacjent jest szczupły warto nasmarować ciało mu wazeliną. Po postawieniu wszystkich baniek chorego okrywamy kocem. Bańki trzymamy około piętnaście minut. Po tym czasie bańki ściągamy, a plecy przecieramy spirytusem. Zaleca się, aby chory po postawieniu baniek pozostał kilka dni w łóżku.
